კლასიკური მანქანების სააუქციონო სახლი Classic-Car-Auctions აქვეყნებს 2025 წლის პირველ კვარტალში გაყიდული ყველაზე ძვირად ღირებული მანქანების სიას, რომელშიც ჭარბად შეხვდებით, როგორც თანამედროვე ჰიპერქარებს ასევე 1930-იანი წლების რეტრო ავტომობილებსა და ფორმულა ერთის ბოლიდებს.
მიმდინარე წლის პირველი კვარტალის ყველაზე ძვირად გასხვისებული ავტომობილი კი 1954 წლის ფორმულა ერთის ბოლიდი Mercedes-Benz W196R-ია, რომელსაც ლეგენდარული მესაჭეები ხუან მანუელ ფანხიო და სტირლინგ მოსსი მართავდნენ.
მანქანა “სოთბის” სააუქციონო სახლმა შტუტგარტში გამართულ ღონისძიებაზე $54 მილიონად გაყიდა, რითაც ფორმულა ერთის გრან პრებზე გამოყენებულ ბოლიდებს შორის უძვირესის წოდება მიიღო. შემოსული თანხა კი ინდიანაპოლისის საავტომობილო სპიდვეის მუზეუმის გაფართოების დაფინანსებას მოხმარდა.
W196R სარბოლო ავტომობილი, შასი ნომრით 00009/54, 1954 წლის სეზონის დასრულების შემდეგ დამზადდა და თავდაპირველად შეიქმნა ღია ფრთების მქონე ბორბლებით აღჭურვილი ვერსიის სახით. ეს შასი მხოლოდ ორ რბოლაში მონაწილეობდა, რომელთაგან ერთ-ერთი იყო საჩემპიონატო რბოლა.
1955 წლის 30 იანვარს გამართულ ფორმულას გარეშე „ბუენოს-აირესის გრან-პრიზე“, შასი #9 აღიჭურვა 3-ლიტრიანი ძრავით, რომელსაც ჩვეულებრივ საწვავზე მუშაობა შეეძლო. ეს არასაჩემპიონატო რბოლა შედგებოდა ორი 30-წრიანი ეტაპისგან, სადაც გამარჯვებული კომბინირებული დროებით განისაზღვრა. ხუან მანუელ ფანხიომ ორივე რბოლაში მეორე ადგილი დაიკავა თავის სამშობლოში, რაც საერთო გამარჯვების მოპოვებისთვის საკმარისი იყო.
1955 წლის სეზონის დარჩენილი პერიოდისთვის ავტომობილი აღიჭურვა უფრო მცირე, 2.5-ლიტრიანი ძრავით, რათა შესაბამებოდა ფორმულა 1-ის რეგულაციებს. 1955 წლის 11 სექტემბერს, სეზონის ბოლო რბოლაში, იტალიის გრან-პრიზე, ავტომობილი სტირლინგ მოსმა მართა. მონცას მაღალი სიჩქარის ტრასისთვის W196R აღიჭურვა აეროდინამიკური სხეულით. მოსი რბოლის 28 წრის შემდეგ მწყობრიდან გამოვიდა, მაგრამ მაინც მოიპოვა ერთი ჩემპიონატის ქულა, რადგან დააფიქსირა ყველაზე სწრაფი წრის დრო საშუალო სიჩქარით 215.7 კმ/სთ.
მიმდინარე წლის პირველი კვარტალის ყველაზე ძვირად გასხვისებული ავტომობილი კი 1954 წლის ფორმულა ერთის ბოლიდი Mercedes-Benz W196R-ია, რომელსაც ლეგენდარული მესაჭეები ხუან მანუელ ფანხიო და სტირლინგ მოსსი მართავდნენ.
მანქანა “სოთბის” სააუქციონო სახლმა შტუტგარტში გამართულ ღონისძიებაზე $54 მილიონად გაყიდა, რითაც ფორმულა ერთის გრან პრებზე გამოყენებულ ბოლიდებს შორის უძვირესის წოდება მიიღო. შემოსული თანხა კი ინდიანაპოლისის საავტომობილო სპიდვეის მუზეუმის გაფართოების დაფინანსებას მოხმარდა.
W196R სარბოლო ავტომობილი, შასი ნომრით 00009/54, 1954 წლის სეზონის დასრულების შემდეგ დამზადდა და თავდაპირველად შეიქმნა ღია ფრთების მქონე ბორბლებით აღჭურვილი ვერსიის სახით. ეს შასი მხოლოდ ორ რბოლაში მონაწილეობდა, რომელთაგან ერთ-ერთი იყო საჩემპიონატო რბოლა.
1955 წლის 30 იანვარს გამართულ ფორმულას გარეშე „ბუენოს-აირესის გრან-პრიზე“, შასი #9 აღიჭურვა 3-ლიტრიანი ძრავით, რომელსაც ჩვეულებრივ საწვავზე მუშაობა შეეძლო. ეს არასაჩემპიონატო რბოლა შედგებოდა ორი 30-წრიანი ეტაპისგან, სადაც გამარჯვებული კომბინირებული დროებით განისაზღვრა. ხუან მანუელ ფანხიომ ორივე რბოლაში მეორე ადგილი დაიკავა თავის სამშობლოში, რაც საერთო გამარჯვების მოპოვებისთვის საკმარისი იყო.
1955 წლის სეზონის დარჩენილი პერიოდისთვის ავტომობილი აღიჭურვა უფრო მცირე, 2.5-ლიტრიანი ძრავით, რათა შესაბამებოდა ფორმულა 1-ის რეგულაციებს. 1955 წლის 11 სექტემბერს, სეზონის ბოლო რბოლაში, იტალიის გრან-პრიზე, ავტომობილი სტირლინგ მოსმა მართა. მონცას მაღალი სიჩქარის ტრასისთვის W196R აღიჭურვა აეროდინამიკური სხეულით. მოსი რბოლის 28 წრის შემდეგ მწყობრიდან გამოვიდა, მაგრამ მაინც მოიპოვა ერთი ჩემპიონატის ქულა, რადგან დააფიქსირა ყველაზე სწრაფი წრის დრო საშუალო სიჩქარით 215.7 კმ/სთ.
